به صورت كلي، اتلاف مواد مغذي در سيلاژ به چند صورت رخ مي‌دهد:
1. اتلاف در مزرعه
در اين مورد بايد گفت كه اتلاف 2-1 درصدی كه تا 24 ساعت اوليه پس از برداشت گياه بر اثر پلاسيدن صورت مي‌گيرد، امري طبيعي است اما اگر اين مدت به بيش از 48 ساعت برسد، اتلاف بيشتري صورت مي‌گيرد. گزارش هايي مبني بر اتلاف 6 درصدی ماده خشك پس از 5 روز و حتي 10 درصدی پس از 8 روز وجود دارد. مواد مغذي كه در اين حالت از سيلاژ از دست مي‌روند، شامل كربوهيدرات هاي محلول و پروتئين هاي هيدروليز شونده به آمينواسيد است.
2. اتلاف تخميري
از اين نوع اتلاف مي‌توان به تخمير نوع كلستريديومي اشاره كرد كه منجر به ايجاد گازهاي دي اكسيد كربن، هيدروژن و آمونياك مي‌شود. اين اتلاف نسبت به اتلافي كه بر اثر فعاليت باكتري هاي مولد اسيدلاكتيك انجام مي‌گردد، بيشتر است ولي از 5 درصد فراتر نمي‌رود.
3. اتلاف بر اثر خروج بي رويه مواد از سيلاژ
در اين بخش اتلاف به صورت مايع بوده كه اين مايعات خروجي حاوي مواد مغذي است. مقدار اين مايع بستگي به رطوبت اوليه سيلاژ دارد، همچنين اگر روي سيلو پوشيده شده نباشد و باران ببارد، اين مواد محلول بيشتر هم خواهد شد. بايد توجه كرد كه اين مايع حاوي قندها، تركيبات ازته محلول، مواد مغذي و اسيدهاي حاصل از تخمير است كه همگي با ارزش بوده و بايد از اتلاف اين مواد به شدت جلوگيري كرد.
